Met mijn laptop opengeklapt en koffie binnen handbereik wil ik jullie een stukje verder meenemen in onze ontdekkingstocht. Zoals ik eerder al schreef heeft ons dochtertje sinds 2 jaar officieel de diagnose autisme.
Wel was er al heel jong een vermoeden van. Vorige maand is ze al 8 jaar geworden.
Wat maakt opvoeden uniek?
Zoals elk kind, elke volwassenen is ook elk gezin verschillend. Dit maakt het juist uniek.
Sowieso heb je altijd zelf je eigen ideeën en gewoontes. Neem je herinneringen van vroeger mee uit je eigen kindertijd en leer je van anderen om je heen. Het maakt niet uit of je nu met of zonder diagnose te maken hebt. Er zijn genoeg boeken en verhalen die je voldoende input kunnen geven. Wat je samen belangrijk vindt krijgen meestal ook een plaats binnen de opvoeding van je kind(eren). Dit alles maakt hoe je met bepaalde dingen omgaat.
Toen wij Louise kregen hadden wij ook ideeën over hoe we dingen wilde aanpakken.
Dit deden we ook, maar al snel liepen we er tegenaan dat het niet werkte.
We moesten dus onze plannen bijstellen en kijken naar wat ons gezin nodig had. De ene keer gaat dit makkelijk en een andere keer zijn er weer dingen die we moeten bijstellen of veranderen. Kijkend naar je kind(eren) maar ook naar jezelf, hoe sluit je hierop aan?
Hoe zoek je de juiste verbinding?
Wat kan er wel en hoe bereiken we dit?
Al tijdens het vermoeden van autisme hebben we veel gelezen in de boeken van: “Geef me de 5” geschreven door Colette De Bruin. Deze methode vinden wij erg waardevol! Wij willen graag positief blijven, kijken naar wat er wel kan en hoe we dit kunnen bereiken. De “Geef me de 5” methode heeft hier aan bijgedragen. Wij merkte dat in alles wat we doen het geven van duidelijkheid zo belangrijk is. Het kan je dag maken of breken. Dit is niet alleen bij autisme zo, ik merk dat de kinderen in mijn klas dit ook echt nodig hebben. Elke dag, en zeker bij een activiteit, houden we rekening met de 5 onderdelen: Wie, wat, waar, wanneer en hoe.
Verjaardag & vakantie…
Een paar dingen die binnen ons gezin wellicht anders gaan wil ik graag beschrijven.
Het eerste is het vieren van een verjaardag. Vorige maand werd Louise 8 jaar. Dit jaar hebben we minder mensen uitgenodigd. Onze ervaring uit vorige jaren gaf reden om hier iets mee te doen.
We kozen voor meer rust want het moet tenslotte voor haar een feestelijke dag worden.
I.p.v. een hele dag feest kiezen we bewust voor een tijd in de ochtend en de middag. De avond houden we leeg zodat ze rustig de dag kan afsluiten voor het slapen gaan. Het was voor haar nu beter vol te houden.
Net als het minderen van spanning rondom een cadeau. Waar ik vroeger van een verrassing hield geeft dit voor haar alleen maar erg veel spanning. Dit vinden we niet nodig. Na het kopen, pakken we het samen in.
En op de dag van het feest…? Is er nog genoeg plezier tijdens het uitpakken van het cadeau.
Vakantie is voor ons ook iets wat niet helemaal vanzelf gaat. Het is heerlijk om een aantal weken rustig aan te doen. Geen stress van een schooldag bijvoorbeeld. Toch houden we in vakantietijd een ritme aan. Vaste tijden voor het eten, schermtijd, vaste bedtijd met uitzonderingen die er ook kunnen zijn. Deze benoemen we en schrijven we op voor meer duidelijkheid. Uitstapjes plannen we bewust en daarna ook een aantal rustige thuisdagen om weer op te laden.
Wil je meer weten over hoe onze vakantie eruit ziet? Vraag er gerust naar.
Ook wil ik je graag tips geven, of bij vragen met je mee denken.
Tot slot
Het belangrijkste wat wij in de loop van de jaren geleerd hebben is dus kijken wat nodig is en hierop aansluiten. We merken dat we dus vaak andere keuzes moeten maken.
We vertragen omdat we het hier zo goed op doen. Wellicht iets voor een volgende blog.
Verder vinden we het belangrijk om positief te blijven. Kijken naar wat wél kan.
Op deze manier genieten we meer van elkaar en de dingen om ons heen.
Hoe is dit voor jou? Voor welke keuzes kom jij te staan?
