Een lekker langzaam weekend voor de boeg hier. Soms is het zo fijn en zo nodig om weinig plannen te hebben. Vanmiddag wellicht even de natuur in om een stukje te wandelen en verder zien we het wel. Een rustig weekend, heerlijk de tijd nemen om op te laden na drukke (school) dagen. Vorige maand gaf ik al aan hier eens iets meer over te willen schrijven.
Alles om ons heen is snel en vluchtig. Iedereen is druk en veel bedrijven draaien 24 uur,
7 dagen per week non stop. Zet de televisie maar eens aan of je hoort een reclame op de radio: “Ga nu snel naar… Doe vandaag nog mee met…” Waarom moet er zoveel en waarom moet alles dan ook gelijk? Mag je tegenwoordig nog een avondje op de bank niksen zonder je te moeten verontschuldigen over een mailtje wat nog geen antwoord heeft gehad? Kan de werktelefoon in de avond gewoon uit staan? Zonder dat je de volgende dag te veel gemiste berichten hebt? Veel van deze dingen sluipen er langzaam in. We doen er waarschijnlijk allemaal wel eens aan mee, bewust of onbewust. Is dit niet een van de redenen waarom overbelasting of nog erger een burn-out op de loer ligt? Mensen oververmoeid raken? Geen “nee” meer durven te zeggen? Sorry zeggen voor iets wat eigenlijk niet hoeft? Waarschijnlijk kunnen jij en ik nog veel meer voorbeelden noemen. We kunnen er allemaal over mee praten en zitten er middenin.
Toch krijg ik er steeds meer weerstand tegen. Hoe is dit voor jou?
Waar komt deze weerstand vandaan…?
Ik ben van nature wel iemand met een rustig karakter. Eerder ‘de kat uit de boom kijken’ dan ergens op af rennen. Toch zijn er meer dingen waarom ik een gehaaste maatschappij niet fijn vindt. Toen Louise werd geboren huilde ze veel. Ze had snel en veel last van alle prikkels om haar heen. In een rustige omgeving zagen we een veel vrolijkere baby. Zo ga je je onbewust toch steeds meer aanpassen en doen wat goed voelt. Ook een andere gebeurtenis heeft mij echt stilgezet…
Een paar jaar geleden overleed mijn zus plotseling aan een hersenbloeding. Nu stond ik al best positief en dankbaar in het leven maar deze gebeurtenis dwong mij nog meer om heel bewust te leven. Niet angstig ofzo maar wel met volle aandacht, voor juist die dingen die belangrijk zijn in het leven. Dus willen we aandacht en tijd nemen voor dat wat we doen, niet half maar helemaal. Niet gisteren, niet morgen maar vandaag. Leven met aandacht, we ervaren hierdoor meer rust en minder overprikkeling.
Hoe vertragen wij, midden in een werk- en schoolweek?
Aandacht en tijd nemen voor dat wat we doen willen we echt graag. We zien dat het ons meer rust en ruimte geeft. Nu is het zo dat ook wij regelmatig worden mee gesleept in de drukte van elke dag. We hebben verplichtingen, vinden het fijn om ons werk te doen en Louise gaat ook gewoon naar school. Het vertragen lukt ons dus ook niet altijd maar door een paar tips houden we het wel redelijk in balans, denk ik.
- Genieten van de kleine dingen, ontzettend bekende uitspraak natuurlijk maar wel erg belangrijk. Juist dat kopje koffie in de zon of met Louise naar de kinderboerderij. Aandacht voor het moment zoals het komt.
- Wij kijken in de agenda welke afspraken we naast werk en school nog kunnen maken.
Louise gaat 1x per week naar paardrijles, dit is na schooltijd en daarna is het voor haar nodig dat er een “lege” avond is.
Ze kan best een keer na schooltijd met een vriendje of vriendinnetje spelen maar niet als ze in die week bijvoorbeeld al naar de fysiotherapeut moet of een kinderfeestje heeft. Zo plannen we dus per week wat wel of niet kan. - In het weekend proberen bewust maar 1 afspraak te plannen. Hebben we een uitstapje dan geen visite, etentje of verjaardag erbij. Gerben of ik soms wel los van elkaar. Maar dan is er dus een van ons thuis of hebben we een vertrouwde oppas.
- We wonen niet zo groot maar wel heel fijn met de luxe van een lekkere tuin waar we ook heel wat uurtjes doorbrengen. Wat vooral zo fijn is dat we bijna geen rond slingerende spullen hebben. We proberen goed op te ruimen en te minimaliseren. Dit geeft ontzettend veel rust en tijd.
- Het online bestellen van de weekboodschappen. Per week maken we een soort planning van wat we willen eten. Hierbij kijken we ook naar de afspraken in onze agenda, wanneer we iets meer tijd hebben om te koken en wanneer niet. We zorgen dat we de boodschappen hiervoor in huis hebben zodat we dit niet na werktijd nog hoeven te doen.
Natuurlijk vergeten we wel eens iets en kopen we in het midden van de week nog extra (verse) boodschappen. Toch scheelt het elke week weer tijd. - Tijd nemen en dus niet haasten in de ochtend. Dit werkt trouwens ook gigantisch tegen.
Het hele ochtendritueel voordat Louise klaar is om naar school te gaan vraagt om een wekker die echt vroeg genoeg gaat. Verder gebruiken we de “Checkpad” en een planner van “Gezinnig” voor een duidelijke structuur en zorg ik dat alles de avond ervoor al klaar staat/ligt. Kleren, broodtrommels, fruit, school- en/of gymtas, enz. - Het samen kritisch bijhouden van de agenda is wel een heel belangrijke basis. Het is even omschakelen en er blijven natuurlijk altijd onverwachtse dingen komen. Wees niet te streng voor jezelf en geef ruimte op zo’n moment.
In de afgelopen vakantie hebben wij weer extra mogen ervaren dat het vertragen juist zo waardevol en goed is.
Minder tijdsdruk en verwachtingen waardoor Louise beter in haar vel zit, waardoor haar kwaliteiten juist versterken.
Dit vasthouden is een uitdaging maar zeker het proberen waard…! Laten we vandaag maar eens extra lief zijn voor onszelf.
Genieten van de zon, van de rust, van het moment zoals het komt en niet bezig zijn met wat nog gaat komen. Vandaag is vandaag…!
Hoe kom jij tot bloei?
Wat heb je hier voor nodig en lukt dit ook altijd?
Eén reactie
Goed artikel!! 🍃🌻🌊