Ontwikkeling van de Intelligentietest: Van vroeger tot nu

Al heel lang zijn er wetenschappers bezig geweest met het meten van intelligentie. Ze begonnen door de schedelomvang van mensen te meten. Kort gezegd werd er toen gedacht: hoe groter je hoofd, hoe slimmer je bent. Nou denken we daar natuurlijk nu al heel anders over. Maar zoals ook nu nog, waren er toen mensen die daar anders over dachten. Zo waren er onderzoekers die keken hoe én of mensen konden reflecteren op eigen gedachten. Volgens hen zou juist dit een maat voor intelligentie zijn.

De eerste intelligentie test die wat meer lijkt op wat wij kennen, werd ontwikkeld in 1904. De vraag was om een test te maken waarmee er onderscheid kon worden gemaakt tussen onvermogen versus kinderen die intelligent maar lui waren. Het resultaat was de Simon-Binet IQ test.

WAIS-IV-NL

Maar de ontwikkelingen staan natuurlijk niet stil en zo veranderde het een en ander. We spoelen even snel door naar nu.  Een van de meest gebruikte intelligentie testen van deze tijd is de WAIS-IV-NL. Deze wordt ingezet bij zowel adolescenten als volwassenen. Daarbij worden vijftien subtesten afgenomen en deze meten dan de algemene intelligentie, maar ook de factoren Verbaal Begrip, Perceptueel Redeneren, Werkgeheugen en Verwerkingssnelheid. Maar ja, wat betekent dat nou weer?

Verbaal begrip

Verbaal begrip Index (VBI): Deze index bestaat uit een aantal onderdelen die verbale vaardigheden meten die redeneren, begrip en conceptualisering vereisen. Klinkt nog steeds ingewikkeld, maar kort door de bocht gaat het dus vooral om het omgaan met taal. Dus of je logisch kan nadenken met woorden, of je veel woorden kent en jezelf kan verwoorden, maar ook of je vragen begrijpt, kan redeneren, en of je enige algemene kennis hebt.

Perceptueel redeneren

Perceptueel redeneren Index (PRI): Officieel is de omschrijving dat dit de subtesten zijn die nonverbaal redeneren en perceptuele organisatie meten. Je kan het eigenlijk een beetje zien als de tegenhanger van het verbaal begrip. Nu gaat het echter om visuele informatie: dus plaatjes, figuren, tekeningen. Daarbij wordt gekeken of je logisch kan nadenken, maar ook of je van onderdelen een geheel kan maken, en een soort kan puzzelen hiermee. Sommige mensen zien bijvoorbeeld snel verbanden, andere mensen raken snel het overzicht kwijt.

Werkgeheugen

Werkgeheugen Index (WgI): Dit zijn de subtesten die het werkgeheugen (meer specifiek simultane en sequentiële verwerking), aandacht en concentratie meten. Je moet bijvoorbeeld op diverse manieren allerlei reeksen cijfers onthouden. Hoe meer je kan onthouden, des te groter is vaak het werkgeheugen. Dit kan je in het dagelijks leven gebruiken door informatie in je op te nemen, te bewerken en er op te reageren. Het geheugen dat je dus nu op dit moment ook aan het gebruiken bent. Wel zie je dat aandachtsproblemen hier veel invloed op hebben. Een onderdeel is ook rekenen, waardoor mensen die überhaupt al veel problemen hebben met rekenen ook op deze index kunnen uitvallen.

Verwerkingssnelheid

Verwerkingssnelheid Index (VsI): De index met subtesten die de snelheid van mentale en grafomotorische verwerking meten. Oftewel de snelheid waarbij je informatie in je kunt opnemen, verwerken en op kan reageren. Dit bepaalt hoe snel jij taken kan uitvoeren. En dan niet per se motorisch: dus hoe snel je beweegt. Maar vooral hoe snel je kunt denken.

Dit artikel is geschreven door Annette, werkzaam als neuropsycholoog binnen de GGZ.