Hey!
Deze blog gaat over iets dat mijn gemoedstoestand altijd al heeft beïnvloedt, namelijk tegenslagen. Dit kan van alles zijn; hele grote gebeurtenissen, maar ook iets heel kleins dat door opstapeling heel groot kan worden. Tegenslagen zijn ook de reden waarom ik al een tijdje geen blog heb gepubliceerd hier.
Maar nu wel weer, dus welkom en veel leesplezier!
Corona was voor de hele wereld een grote tegenslag. Nu het virus een mildere griepvariant geworden is en het sociale leven (horeca, feestjes, uitgaan) na 2 jaar stilstand weer opgepakt wordt, is er nog wel de nasleep. Ik (en zoveel anderen) hebben een studievertraging en een dip in ons mentaal welzijn opgelopen. Niet alleen corona was voor mij een tegenslag de afgelopen tijd.
Uit elkaar
In november 2020 is mijn vader ergens anders gaan wonen omdat hij tijd en ruimte nodig had. Na een halfjaar is er besloten om te scheiden. Begin december 2021 was de scheiding rond en het papierwerk getekend. Eind april 2022 is het huis van mijn ouders, wat bijna 13 jaar mijn basis is geweest, te koop gezet. Nu ik deze blog schrijf is het voorwaardelijke koopcontract getekend. Dit betekent dat mijn moeder al even hard op zoek is naar een huis voor zichzelf.
Het voelt zo vreemd, al die veranderingen. En hoewel er veel tijd tussen de verschillende stappen zit, went het lastig. Iedere volgende stap is weer even moeilijk, weer even een momentje van ‘ohja, we zijn geen gezin meer’. Ik ben heel verdrietig geweest toen mijn ouders vertelden dat ze gingen scheiden. De dag nadat de scheiding definitief was had ik zelf een bruiloft, dit was een hele rare combinatie en daarom een moeilijke dag. Ik was blij voor het bruidspaar, maar zelf voelde ik me absoluut niet happy.
wat wel scheelt is dat ik zelf 18+ ben en al een paar jaar op kamers woon. Dit maakt het wat makkelijker om letterlijk uit de situatie te stappen. Als ik in Utrecht ben, ben ik gericht op mijn studie. Op momenten dat er iets groots rondom de scheiding gebeurt, bijvoorbeeld nu er een te koop bord in de tuin staat, ben ik er in mijn hoofd wel steeds mee bezig. Niet actief, maar het blijft spoken daarboven.
Negativiteit door tegenslagen
Vooral van die spokende hersenpan heb ik veel last, maar dit speelt mijn hele leven al. Ik kan moe opstaan en me de hele dag als een zombie voelen en voortbewegen, maar toch ‘s avonds en ‘s nachts wakker liggen omdat mijn hoofd enorm onrustig is. Dit kan gewoon een druk gevoel zijn in mijn hoofd, maar ook een hele stroom veel onrustige (doem) gedachten die door mijn hoofd gaat.
Niet alleen mijn slaap, maar ook mijn studie lijdt hieronder. Dit schooljaar heb ik helaas mijn tentamens meer met onvoldoendes dan voldoendes afgesloten. De afgelopen 3 jaar had ik betere cijfers.
Het omgaan met tegenslagen vind ik erg lastig. Erover praten met mensen helpt wel, maar niet altijd. Ook blijf ik vaak wat langer ‘hangen’ in het gevoel dat ik krijg van die tegenslagen en hier word ik negatief van. Mijn ouders en vriend vinden dit vervelend, maar ik weet niet hoe ik hiermee kan stoppen.
Omgaan met tegenslagen
Omgaan met tegenslagen is iets wat ik nog erg lastig vind. Die negativiteit en dat blijven ‘hangen’ kan ik niet alleen oplossen. In april ben ik begonnen met een therapietraject. Dit helpt mij om dingen uit mijn verleden op te ruimen, waardoor er meer ruimte ontstaat voor mij als persoon en voor nieuwe dingen. Ik zit hierdoor beter in mijn vel en krijg steeds meer zelfvertrouwen.
Als ik ergens mee zit of als mijn hoofd heel vol zit, helpt het mij om dit als het ware van mij af te schrijven. Hier heb ik verschillende notitieboekjes voor, ieder boekje voor een ander onderdeel of aspect. Ook heb ik van mijn moeder het Vertellis Chapters zelfreflectie journal gekregen. Dit focust zich op dankbaarheid en de positieve dingen, dit helpt mij om te reflecteren op mezelf en te kijken naar wat er wel goed gaat.
Een van de dingen die goed gaan is mijn stage. Afgelopen maandag is het 2e deel van mijn stage begonnen. Ditmaal de cursus AB2 met een kleiner groepje mensen die ik tijdens AB1 ook lesgegeven heb. Ik haal hier veel voldoening, plezier en energie uit. Dit en het mooie weer zorgt ervoor dat ik me op dit moment best goed voel. Ik beweeg meer en zorg beter voor mezelf.
Toch blijft er altijd een stukje onrust in mijn lijf en/of hoofd aanwezig, een stukje prestatiedruk. Een opdracht voor een vak die af moet zijn, ik moet leren voor een tentamen, er moet een stage les voorbereid worden. Er moet altijd wel iets gebeuren. Dus hoe mooi het weer nu is en hoe leuk stage ook is, ik kijk eerlijk gezegd toch heel erg uit naar de zomervakantie. Even een paar weken geen druk, alleen maar rust en even bijkomen.
Loop jij nou ook tegen dingen aan, heb je last van tegenslagen? Hoe ga jij hiermee om?
Reageer gerust, misschien kunnen we elkaar wel tips geven.
Dit was ‘m voor deze maand, tot de volgende!
