Hoi hoi, en leuk dat je een kijkje neemt op de website van Even Ontprikkelen. Ik ben Marije, 23 jaar oud en afgelopen jaar afgestudeerd als danser/dansdocent. Tijdens mijn opleiding hield ik een portfolio bij door middel van een blog. Mede hierdoor kwam ik erachter dat dit voor mij echt een manier is om even van me af te schrijven. Naast dansen is schrijven voor mij een fijne manier van emoties uiten. Dit is mijn allereerste echte blog. Best een beetje spannend, want ondanks dat ik best veel deel over mijn struggles op o.a. Instagram, is dit een onderwerp waar ik veel minder open over ben geweest. Misschien snap je na het lezen van deze blog een beetje waarom.
Inleiding
Ik heb lang nagedacht over hoe ik mijn eerste blog wilde gaan vormgeven. Dit vooral omdat dit onderwerp voor mij nog niet heel zwart/wit is, daar vertel ik later meer over. In deze blog vertel ik hoe autisme een rol speelt in mijn leven. En eigenlijk is dat een grotere rol dan dat ik een aantal jaar geleden had gedacht.
Autisme in mijn omgeving
Tot een aantal jaar geleden was ik nooit echt bezig met het onderwerp autisme. En eerlijk gezegd had ik ook een beetje het stereotype beeld van autisme in mijn hoofd. Tot ik ongeveer 3,5 jaar geleden mijn vriendin leerde kennen. We waren gelijk eerlijk tegen elkaar. Ik had en heb namelijk best wel last van psychische problemen, en zij heeft autisme. We oordelen niet over elkaar en nemen elkaar zoals we zijn. Mede hierdoor hebben we nu al 3,5 jaar een relatie, en wonen we sinds dit jaar samen. Mijn vriendin past niet in het plaatje ‘stereotype beeld’ wat ik had van autisme en heeft me daardoor veel geleerd en laten zien. Autisme is zoveel meer dan het jongetje met de treintjes en het niet sociaal zijn, dat zie ik nu gelukkig wel in.
Naast dat ik mijn vriendin heel interessant vind :P, begon ik het onderwerp autisme ook steeds interessanter te vinden. Ik wilde haar graag beter leren begrijpen. Ik zocht op Google, Instagram en YouTube en… jawel, ook ik kwam de documentaire ‘Mijn vriendin heeft autisme tegen.’ In eerste instantie ging ik kijken omdat ik natuurlijk mijn vriendin beter wilde leren begrijpen. Maar naast dat ik veel dingen van mijn vriendin in de documentaire terugzag herkende ik ook mezelf erin. En toen is er een balletje gaan rollen…
Mijn reis door de GGZ
Sinds mijn 17e ben ik in behandeling voor o.a. mijn depressie en angststoornis. Helaas is er tot op heden nog niet echt een behandeling geweest die aansloeg, en zijn mijn problemen alleen meer verslechterd. Sinds een aantal jaar heb ik zelf het idee dat er meer aan de hand is, wat dat nou precies moest zijn wist ik helaas niet. De behandelingen sloegen niet goed aan en ik kon niet ontdekken waar mijn struggles nou vandaan kwamen. Door de hulpverleners voelde ik me helaas niet gehoord. Als ik mijn vermoedens deelde werd er eigenlijk niks mee gedaan. Pas toen ik de documentaire keek, en meer onderzoek ging doen naar autisme vielen alle puzzelstukjes voor mij op zijn plek. Dit is het. Dit is de reden van een groot deel van mijn problemen, en waarom deze zo instant blijven ondanks de verschillende behandelingen. Op dat moment begon ik net bij een nieuwe instantie en legde mijn vermoedens voor aan mijn psycholoog. Gelukkig werd er deze keer wel naar geluisterd en zijn we onderzoek gaan doen.
Waar sta ik nu
Na veel onderzoeken zijn we nu op het punt gekomen dat er nog geen diagnose is. Wel heb ik de diagnoses ad(h)d en de onder autisten welbekende persoonlijkheidsstoornis borderline gekregen. Dit verklaart voor mij alsnog niet alles en mijn gevoel zegt dat het nog niet klopt zo. De komende tijd gaan we doormiddel van behandeling verder onderzoeken hoe het nou precies zit. Mijn psycholoog ziet zeker wel kenmerken en wil er in de behandeling ook wel vanuit gaan dat het er wel is, maar wil daarnaast ook graag zien hoe ik in behandeling ben en hoe ik met bepaalde dingen om ga, ze kent me daarin nog niet goed genoeg om de diagnose te stellen. Daarnaast speelt er een complexiteit van problemen wat het ook niet bepaald makkelijk maakt.
Zelf heb ik in de afgelopen maanden natuurlijk ook veel onderzoek gedaan en heb ik veel gelezen over ervaringen van andere vrouwen met autisme. Voor mij is het wel duidelijk. Het klopt gewoon zo en het geeft me zoveel duidelijkheid. Want ondanks dat er nog geen echte duidelijkheid is heb ik mezelf de afgelopen maanden wel beter leren kennen, ik begrijp waarom dingen bij mij werken zoals ze werken. Ik begrijp waarom ik dingen doe zoals ik ze doe. Waarom ik dingen ervaar zoals ik ze ervaar. Ik begrijp waarom ik dingen voel zoals ik ze voel. Ik begrijp mezelf gewoon zoveel beter. En mede hierdoor kan ik mezelf er moeilijk bij neerleggen dat er nog geen diagnose is en begin ergens aan mezelf te twijfelen. Toch is er iets in mij dat zegt nee Marije, je gevoel liegt niet tegen je en je hoeft hier geen genoegen mee te nemen. Ik zou gewoon zo graag de bevestiging willen dat ik niet gek ben, en dat al mijn struggles maar ook krachten ergens vandaan komen. Dat ik er mag zijn.
Tot slot
Ik vind het best spannend dit te delen. Vooral omdat het dus nog niet helemaal duidelijk is hoe en wat, en ergens nog die angst zit dat ik het misschien toch fout heb en mensen me zo meteen voor gek verklaren. Toch wil ik mijn ervaringen met jullie delen en jullie meenemen in dit proces omdat ik er de afgelopen tijd achter ben gekomen dat er nog zoveel te leren valt over autisme bij vrouwen, en dat het zo waardevol, helpend en belangrijk is dat deze vrouwen hun ervaringen delen en er zo meer openheid gecreëerd wordt. En al is er maar 1 persoon die zich herkent in mijn verhaal en hier steun uit haalt dan ben ik meer dan tevreden. Ik neem jullie de komende tijd graag mee in mijn onderzoek.
Lieve mensen, bedankt voor het lezen. En mochten er nog vragen, suggesties of reacties zijn dan lees en beantwoord ik ze graag.
Liefs van mij
Eén reactie
Zo herkenbaar, jou zoektocht is het zelfde verlopen als dat van onze dochter. Doe de documentaire zijn wij ook het traject in gegaan. En hier is ook autisme uit gekomen. Heel veel succes met je zoektocht en hoe je leven zo in te richten dat het makkelijk voor je wordt.