Mijn ervaring met het CBR
Iedereen moet voor hij/zij/hen mag rijden een gezondheidscheck doen. Dit is een vragenlijst met allerlei vragen over je mentale en fysieke gezondheid. Als je op 1 of meerdere vragen met ‘ja’ antwoord, is er verder onderzoek nodig. Omdat ik bij bijna elke vraag over mentale gezondheid ‘ja’ moest antwoorden was er een keuring bij een arts nodig. Een psychiater in mijn geval.
Via het CBR kreeg ik een brief met de psychiater waar ik gekeurd moest worden. Wat mij gelijk al opviel was dat ik bij deze praktijk alleen telefonisch een afspraak kon maken. Ze zeiden ‘gespecialiseerd in autisme-keuringen’ te zijn, waarom kan ik dan alleen bellen? Na een aantal maanden had ik genoeg energie, moed en kracht verzameld om te bellen. De afspraak was gemaakt.
Het eerste gesprek
De afspraak vond online plaats vanwege covid-19. Vol zenuwen wachtte ik op de psychiater, ik wist absoluut niet wat ik kon verwachten en hoe ik mij kon voorbereiden. Ik hou er niet van als ik iets van tevoren niet kan plannen, bij dit gesprek was dat zeker het geval.
Het gesprek begon. De psychiater legde uit waarom het gesprek nodig was. Hij zei dat zijn ervaring is dat mensen met autisme zelfs “beter auto kunnen rijden” dus dat het geen probleem moest zijn. De eerste vraag die hij stelde was “Waaraan merk je het meeste dat je autisme hebt?” Omdat ik niet voorbereid was op deze vraag en het een hele open vraag is. Wist ik niet wat ik moest zeggen. Ik vertelde iets over overprikkeling en plannen.
Nog voordat ik mijn zin af kon maken vertelde hij mij “Maar dat is natuurlijk geen symptoom van autisme, wat echt de kern van autisme is, is dat je geen empathie hebt en je niet goed kan inleven in andere mensen. Heb jij hier last van?” Ik vertelde hem dat ik juist wel empathie heb. Na amper 5 minuten gepraat te hebben zei hij: “Jij hebt geen autisme, het zal wel borderline zijn.”
BAM
Het voelde alsof er een deur in mijn gezicht werd dicht geslagen. Ik heb al enorm vaak last van imposter syndroom (het idee dat ik geen autisme heb, dat ik het allemaal bedenk), dit versterkte dat gevoel enorm.
Ik kon niet meer goed praten en voor mijzelf opkomen lukte al helemaal niet meer. De vragen die hij verder nog stelde waren in mijn ogen niet erg professioneel. Zo vroeg hij mijn exacte gewicht en of ik bi-seksueel ben.
Na dit gesprek keurde hij mij eerst goed maar een aantal dagen later toch af in verband met mijn depressie. Met ernstige depressie mag je niet rijden.
Het tweede gesprek
Een aantal maanden en een intensieve trauma therapie later is mijn depressie zo goed als weg. Ik meldde mij opnieuw aan, betaalde opnieuw de kosten en kreeg opnieuw een psychiater toegewezen. Dit keer was het een hele andere ervaring. Weer was het via videobellen. De psychiater stelde duidelijke vragen en luisterde naar mijn verhaal. Ik voelde mij enorm gezien door hem en hij heeft mij goed gekeurd.
Eindelijk mag ik mijn rijlessen weer vervolgen. Ik moet er een beetje haast achter zetten omdat ik waarschijnlijk in augustus ga reizen. Hierdoor zal ik veel lessen snel achter elkaar moeten inplannen. Hier maak ik mij een beetje zorgen over omdat, de laatste keren dat ik rijlessen had, ik na een uur al geen concentratie meer had. Auto rijden is iets wat enorm veel energie vraagt en volgens mij kan het ook enorm snel overprikkelen.
Herkennen jullie dit? En hoe gaan jullie om met de overprikkeling die komt kijken bij auto rijden?
– Ik wil niemand bang maken met dit verhaal. Omdat ik zulke verschillende ervaringen heb leek het mij het waard om dit te delen. Ik ga binnenkort een klacht indienen tegen de eerste psychiater. Mocht jou zoiets overkomen, weet dat je niet alleen bent en dat ook psychiaters niet altijd alles weten. –
21 reacties
Ik heb laatst vernomen dat je eigenlijk geen ‘ja’ hoeft in te vullen als je dat niet wilt. Het lijkt me dat dat super veel gedoe scheelt.. Ik ben in ieder geval van plan om geen ‘ja’ in te vullen. Wel denk ik dat ik wil gaan rijlessen bij een rijschool speciaal voor mensen met autisme. Waarschijnlijk is dat wel een goed idee.
Ik heb daar onderzoek naar gedaan omdat ik ook zoiets had gehoord. Waar ik op uitkwam is juist dat het strafbaar is als je het niet eerlijk invult. Ik weet het niet 100% zeker, maar ik durfde het toch niet aan. Wat als ik een ongeluk heb over een aantal jaar en ze er achter komen dat ik autisme heb en dat niet zei, wil ik niet dat de verzekering weigert uit te betalen om die reden.. Ik zou er goed over nadenken voor je de keuze maakt!
Wow Marleen wat een vreselijke ervaring die eerste keer!
Ik had zelf voor het halen van mijn rijbewijs ook zo’n medische keuring bij een psychiater. Hij vertelde me na het gesprek dat hij, aan de manier waarop ik hem begroette toen ik zijn kantoor binnenkwam, al kon merken dat ik autisme had. Ik citeer “ik kon merken dat het begroeten aangeleerd gedrag was”.
Ik stond perplex, ik begroette hem gewoon oprecht vanuit mezelf…
Ja, die eerste keer was erg ingewikkeld en heftig. Gelukkig was de tweede ervaring fijner!
Interessant dat hij het bij jou gelijk kon zien zeg.. Lijkt mij erg apart! Maar wel fijn dat je serieus genomen werd 🙂
Schrik echt van dit verhaal, vooral omdat jouw verhaal 1 van de vele is.. Ik ben gestopt met rijden door de instructeur die ik niet vertrouwde (in de zin van, soms ging hij ineens helemaal los over iets onbenulligs of trok hij aan de handrem, kon dat onvoorspelbare slecht aan) en ga het binnekort weer oppakken. Maar ga goed onderzoek doen naar een goede instructeur, misschien wel 1 gespecialiseerd in faalangst.
Je hebt ook rijscholen die gespecialiseerd zijn in autisme! Misschien is dat wat voor je 🙂 succes!!
Wowwww…… :O Precies de reden waarom ik bij dat soort lijstjes altijd ‘lieg’…. Ik kan zelf prima inschatten of ik kan autorijden of niet, dus daar hoef ik geen medische keuring voor te doen. Jeetje wat een bizar verhaal zeg 🙁