Heerlijk, het is weer vroeg donker buiten en de regen tikt tegen de ruiten. Ik pak een lekkere kop koffie of toch een kruidige herfst thee? Sowieso met een schaaltje kruidnoten erbij. Het liefst die met chocolade.
De tijd gaat snel, de laatste maanden van het jaar komen eraan.
Leuk, gezellig en sfeervol… Zin in!
Of… alweer die spannende en onrustige periode… Help!
November en december zijn voor veel kinderen spannende en drukke maanden. Voor kinderen met een diagnose (binnen het autistisch spectrum) is dit extra heftig, maar zeker ook voor hun ouders. In deze blog wil ik over onze ervaringen rondom het sinterklaasfeest schrijven en hoop ik waardevolle tips te mogen geven. Volgende maand zal ik kerst en oud en nieuwe extra uitlichten.
Een terugblik: Pakjesavond met de peuter
Ik denk dat onze lieve meid een jaar of 3 was toen we een gezellige pakjesmiddag en avond op de planning hadden staan. Eerst de ene familie en na het avondeten de andere familie. We vroegen de buren om de zak met cadeautjes voor de deur te zetten en aan te kloppen. Super leuke herinnering van onszelf van vroeger en dat wilde we nu ook graag meegeven.
De buren wilde dat wel en toen er werd geklopt liepen wij naar de deur om de zak met cadeautjes te pakken. Leuk maar ook met de nodige spanning. Zo verliep eigenlijk de rest van de middag ook. De lekkere hapjes die bij een echte sint sfeer horen werden door Louise niet gegeten. Haar lijfje zat vol met spanning. Toen de visite weg was ging ze op de bank liggen. Helemaal moe van de middag. Toen even later weer de deurbel ging en de volgende visite kwam, moest ze opeens overgeven en bleef op de bank liggen… Oei, krijgt ze nu toevallig ook nog een buikgriepje?
We weten nu wel beter, het was geen griepje maar een uiting van spanning. De volgende dag was alles over en konden we rustig samen naar de cadeautjes kijken en meespelen.
Het jaar daarna: Dit moet anders, maar hoe dan?
Oké, toen waren we dus een jaar verder. Sommige dingen gingen beter maar andere niet. Ze ging inmiddels ook naar school dus zal ze het hele sint gebeuren allemaal nog intenser beleven. Wat weten we al en wat kunnen we doen zodat het misschien minder spannend gaat worden? Dit is gelijk een tip! Kijk bij jezelf of je kind, wat weet je van vorig jaar? Wat wil je nu juist niet of juist wel?
Verkleden:
Voor ons was er een ding al snel duidelijk. Louise houdt niet van verklede mensen. Dus gewoon eerlijk zijn. Sint en Piet zijn verkleed. Papa en mama kopen de cadeautjes en pakken dit in. Mijn ouders zijn er vroeger altijd duidelijk over geweest. Ik heb het echt nooit minder leuk ofzo gevonden. Dus doen wij dit nu ook. Ook al blijft dit in het kinderbrein iets onwerkelijks. Iets is er dus het is echt. Maar goed, we deden ons best en waren vooral open en eerlijk.
Cadeautjes:
Ook het krijgen van een cadeautje blijft een spannende gebeurtenis. “Want wat krijg je dan? Klopt het plaatje wel in je hoofd, krijg je alles wat je zelf bedacht had…” Ik kan hier nog heel veel over schrijven maar de conclusie is, wij gingen een week voor pakjesavond samen met Louise naar de winkel. Kochten daar een cadeau wat ze zelf graag wilde en pakte dit thuis samen in. Het samen inpakken deden we trouwens ook bij het schoencadeautje. Maar is dan de verassing er niet af? Nee, zeker niet! Tijdens het uitpakken is er net zo goed nog spanning en ontzettend veel plezier. Echt, als ouder moet je hier zelf vooral aan wennen of je eigen idee opzij zetten. Maar bij ons was dit het meer dan waard. Vaak is er nog wel een onbekend cadeau of bijvoorbeeld een aanvulling van opa/oma. Dit gaat redelijk goed ook maar dit beperken we wel. Hoe groter zo’n zak, hoe minder aandacht en de spanning loopt alleen maar mega op. 2 of 3 leuke speelcadeautjes en een “nuttig” cadeautje bijvoorbeeld pantoffels ofzo is echt meer dan genoeg. Haha, dit werkt voor elk kind beter hoor, is echt geen diagnose dingentje.
Schoencadeautje:
Hier kan je bijna niet omheen. Kinderen horen dit van elkaar op school maar ook als ze bijvoorbeeld naar de intocht op tv hebben gekeken. Wij hebben met elkaar afgesproken dat de schoen gezet mag worden op de avond van de intocht en het weekend daarna ook op de zaterdag. Zeker niet elke dag! Ik hoor dit regelmatig op school voorbij komen en denk dan echt “help, waarom?”
Er zijn ook mensen die er voor kiezen om de schoen in de middag al te zetten bij bijvoorbeeld de brievenbus. Ook een slimme manier en zeker als de kinderen anders vanwege spanning niet goed slapen. Mooi om binnen je eigen gezin dus te kijken wat fijn is en af te stemmen.
De intocht & het sinterklaasjournaal:
Alles blijft steeds weer een keuze. Om te minderen kiezen wij elk jaar ervoor om wel de intocht op tv te kijken maar hier blijft het dan ook bij. We gaan niet naar een overvolle intocht in het centrum. De hele drukte eromheen is echt te veel.
De eerste paar jaren keken wij niet naar het sinterklaasjournaal. Veel te spannend. Toen ze wat ouder werd en dit zelf wel heel graag wilde, keken we in de ochtend de herhaling terug.
Voor het slapengaan vonden we dit echt niet handig. Nu is ze al een stuk ouder en kan ze prima zelf kiezen.
Pakjesavond:
Het leek ons zo leuk, lekkere hapjes eten en daarna de cadeautjes uitpakken. Maar eten en spanning is bij ons, en bij vele van jullie geen goede combinatie. Om de hele dag te wachten op je cadeautje kan ook heel erg moeilijk zijn. Dus waarom geen pakjesochtend, of middag?
Na dat eerste jaar met twee feestjes op een dag hebben we dat jaar daarna gekozen voor een feestje, met een familie. Daarna gewoon alleen met ons eigen gezin. Uiteindelijk was dit het allerleukste, gaf het minste spanning en onrust.
Ook kiezen we er meestal voor om de pakjesavond in het weekend voor 5 december te vieren. Dan is in ons geval de sinterklaasviering op school de afsluiter en daarna is het ook gewoon klaar. Ruimen we de boel weer op, genieten we na en zorgen weer voor rust in huis.
Een goede voorbereiding neemt veel spanning weg
Hierboven heb ik al heel veel punten beschreven. Door te kijken wat bij je kind(eren) past of als je zelf snel last hebt van prikkels, kan je echt wel een stukje spanning wegnemen. Veel zit al in de keuzes die je maakt. Moet je overal aan mee doen? Zeker niet! Voor een kind is klein echt wel genoeg, het gaat ze tenslotte meer om onze aandacht en liefde. Dingen samen doen, dit is niet te vangen in een cadeau.
Dus praat met je partner over wat jullie fijn vinden om wel of niet te doen rondom het sinterklaasfeest. Gaat je kind al naar school? Houdt hier dan ook rekening mee. Er is dan al vaak net wat meer spanning en onrust.
Pepernoten in huis halen zodra ze in de winkel liggen? Wij wachten liever tot november. Onbewust plopt het gesprek al steeds op. Wachten tot de week van de intocht is echt veel fijner.
Werk je altijd al met een weekplanner in huis? Maak het dan inzichtelijk. Gebruik pictogrammen op de dag dat je kind zijn/haar schoen mag zetten. Hang een pico op wanneer de intocht is, wanneer het feest op school is en wanneer jullie pakjesavond vieren.
Geen weekplanner? Maak er dan juist voor deze periode wel een. Er zijn op internet genoeg ideeën te vinden. Kom je er niet uit, vraag het me gerust. Dingen die je visueel maakt geven zowel bij kinderen als volwassenen veel meer rust en overzicht.
Vooral super belangrijk, maak keuzes!
-Sinterklaasfeest met de ene maar ook met de andere familie of alleen je eigen gezin?
-Intocht op tv en/of naar het centrum van je woonplaats en de week daarna weer een?
-Meegaan in het fantasieverhaal of eerlijk zijn over het leuke verkleedfeest?
-Sinterklaasfeest op het werk, op school, bij de sportclub, de BSO… Alle feestjes meedoen of toch iets overslaan?
-Cadeau als verassing of samen kopen en inpakken?
Ik kan er nog heel veel over schrijven…
Genoeg ervaringen vanuit het onderwijs en uit ons gezin. Doordat we duidelijke keuzes maken en veel structuur aanbieden is ook deze drukke periode een stuk fijner geworden.
We merken dat we er ook steeds meer van mogen genieten en minder heftige spanning ervaren. Kijk zelf dus steeds weer wat jullie gezin nodig heeft en sluit hierop aan.
Heb je nog vragen, stel ze gerust. Heb je nog aanvullende tips, deel ze ook gerust.
Hopelijk kunnen we elkaar zo helpen en zorgen voor dat stukje rust.
2 reacties
Mooie blog weer!