Een jaar geleden schreef ik een blog over hoe mijn eerste vakantie als gediagnosticeerde autist eraan toeging. Dat was al dikke pret, maar om er nog een schepje bovenop te doen: dit jaar gaan er twéé autisten op vakantie: T en ik. En het leuke is: we kennen elkaar via evenontprikkelen.nl! Benieuwd hoe dat is gegaan? Lees dan gauw verder.
7 maanden geleden kreeg ik een bericht op het forum van T. We bleken bij hetzelfde behandelcentrum voor autisme te zitten. Na drie berichtjes over en weer hadden we elkaars mobiele nummer en wat volgde, was een spraakbericht van mijn kant van zo’n 8 minuten en een spraakbericht van bijna een half uur (!) terug. Ik dacht: gaan we het zo spelen? Prima! Spraakberichten van 20 tot 30 minuten werden eerder regel dan uitzondering. Daarnaast vlogen er ook memes over neurodiversiteit en de foto’s van onze belevenissen over en weer, en in korte tijd kwamen we veel over elkaar te weten.
Toen we zo’n half jaar aan het “spraakberichten” waren (ik spraakbericht, jij spraakbericht, wij hebben gespraakbericht), werd het onderhand een spelletje wie er het eerst over zou beginnen elkaar eens in het echt te ontmoeten. Het leek zover te komen toen T een post deelde over een autismecafé, maar dat onderwerp ebde weer weg en het bleef weer een tijdje bij online gezelligheid. Tot ik begon over mijn zomervakantieplannen over Portugal…
T: “Wanneer heb jij vakantie deze zomer? Ik heb door jouw verhaal over Portugal gisteren spontaan een vakantie geboekt”.
Ik: “Wajoooooo waarheen? Ik heb in week 2 en 3 van juli”.
T: “In m’n eentje een week naar (plaatsje in Frankrijk). Ik dacht: misschien kan ik daarna nog even bij je aansteken (…).”
Wat volgde, was een intense hyperfocus op het onderwerp “vakantie Portugal”. Zo eentje had ik al lang niet meer meegemaakt (nou ja, afgezien van mijn hyperfocus op het onderwerp ‘autisme’ dan) (en surfen). Ik scande surfhouses in Portugal, pluisde Skyscanner uit voor betaalbare vliegtickets, maakte een Excelletje met prijsvergelijkingen, checkte het openbaar vervoer, en T en ik spraken af in de stad om elkaar eerst eens voor het eerst te ontmoeten, om te kijken of “we in het echt ook zo leuk waren”.
Die afspraak kwam er, we waren in het echt best leuk samen, en we besloten de knoop door te hakken. Dat had nogal wat voeten in de aarde, omdat het logistiek nog niet eens zo makkelijk bleek te zijn zonder huurauto bij een surfhouse in Portugal te geraken. Uiteindelijk werd het daardoor geen Portugal, maar een kustplaatsje in Frankrijk, geen surfhouse, maar een AirBnB, en geen vliegtuig, maar de trein, maar dat mag de pret niet drukken. De vakantie staat geboekt.
P.S. Als je dit nou een enorme cliffhanger vindt, geen stress. Ik hoop na de vakantie een vervolgblog te schrijven over onze belevenissen, gecombineerd met wat verduidelijking vanuit autistisch perspectief.
Eén reactie